حمله به مسلمانان با حمايت دولت ميانمار

و اما امروز، در میان سکوت جامعه بین الملل، گروه های تندرو بودایی (مانند گروه ماگ) و دولت میانمار در حال پاکسازی قومی مسلمانان، به وحشیانه ترین شکل ممکن هستند.رئیس جمور میانمار «تین سین» رسما اعلام کرده است که جمعیت هشتصد هزار نفری مسلمانان روهینگیا را قومیتی خارجی میداند که باید یا در اردوگاه های آوارگان متمرکز شوند و یا اخراج شوند.

دولت میانمار به گروه های امدادی و رسانه های بین المللی اجازه دسترسی به منطقه آراکان را نمی‌دهد و حتي خانم "آنگ سان سوچی" چهره جنجالي سال‌هاي اخير و برنده میانماری جایزه صلح نوبل و مخالف دولت که اينروزها بسیار مورد توجه رسانه‌ها و بخصوص آمریکایی هاست؛ نيز درباره تصفیه قومی مسلمانان كاملا سکوت کرده است.

نكته دردناك درباره نسل كشي مسلمانان در برمه اين است كه اين اتفاق نه تنها در سكوت كامل خبري و بي‌توجهي سران كشورهاي مسلمان اتفاق مي‌افتد؛ بلكه گروه های افراطی بودایی، گاهی اوقات حتی همراه با پشتیبانی پلیس و ارتش به کشتار و آتش زدن دهکده ها و مساجد مسلمانان دست مي‌زنند و امكان هرنوع دفاع و يا گريزي را از اين مسلمانان مظلوم مي‌گيرند.

مسلمانان روهينگيا، يكي از مظلوم‌ترين اقليت‌هاي جهان

نشريه انگليسى "ساندى تايمز" در گزارشى از جنايات هولناک چکمه‌پوشان برمه‌اى مي‌گويد: نظاميان اين کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را در جلو چشم ديگران مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب مى‌سازند و به‌قتل مى‌رسانند. هر روز شمار زيادى از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستان‌هاى تکان‌دهنده‌اى از فشارهاى نظاميان برمه‌اى خود را به اردوگاه‌هاى مرزى که در آنها غذا به اندازه کافى يافت نمى‌شود و انواع بيمارى‌ها رواج دارد مى‌رسانند.

سازمان ملل، مسلمانان روهینگیا را به عنوان یکی از اقلیتهایی که متحمل بیشترین مشکلات و رنجها در تمام جهان هستند معرفی کرده است.طبق گزارش سازمان ملل تنها در موج اخیر حملات بودایی ها به مسلمانان 90 هزار نفر آواره شده اند.

دولت ميانمار اجازه ازدواج به مسلمانان نمي‌دهد

در این اواخر نیز برنامه های زیادی برای نابودی نسل مسلمانان در دولت در حال اجراست که می توان به قانون ممنوعیت ازدواج زنان قبل از 25 سالگی و مردان تا قبل از سن 30 سالگی اشاره کرد. علاوه بر تمام اینها برای ازدواج کردن باید از اداره امنیت این کشور گواهی خاصی گرفته شود که گرفتن آن تنها با شرایط خاصی داده می شود. هدف از تمام این برنامه ها این است که به مسلمانان فهمانده شود که در این کشور هیچ گونه حقی ندارند.

در میانه اوضاع ناامن سیاسی، بوداییان فرصتی پیدا کردند تا کارهایی انجام دهند که منجر به انهدام و از بین بردن مسلمانان و توهین به مقدسات و شعائر دینی آنها شود. دولت دستور داد که مسلمانان حق ندارند مساجد جدید بنا کنند یا مساجد قدیمی خود را ترمیم کنند و با استناد به همین قانون نزدیک به 72 مسجد را ویران کرد. از ابتدای فوریه سال گذشته گروه هایی از بوداییان اقدام به سوزاندن روستاهای مسلمانان و کشتار و فراری دادن آنها کردند و در این راه حدود 500 کشته و 2هزار مجروح بر جای ماند.

وضعیت مسلمانان میانمار اسفناک است؛ وزارت امور خارجه واکنش نشان دهد

مجمع امت واحده در بیانیه‌ای نوشته است؛

وَ مَا لَکُمْ لا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیرًا

اخبار ناگواری از قتل عام مسلمانان کشور میانمار به گوش می‌رسد. میلیون‌ها مسلمان میانماری که به عنوان اقلیت مذهبی در این کشور شناخته می‌شوند سال هاست که با مشکلات و مسائل عدیده‌ای از سوی حکومت مواجهند. در این میان قوم مسلمان «روهینگیا» که در ایالت «آرکان» واقع در سواحل غربی کشور میانمار ساکن هستند، حتی از داشتن حق شهروندی کشور خود محروم بوده‌اند. 

محرومیت از انجام مناسک ساده عبادی اسلامی از جمله فشارهای وارد به این مردم بوده است؛ نه مسجدی، نه مدرسه‌ای و نه حتی مراسم رسمی ازدواج! طی سال‌های گذشته صد‌ها هزار مسلمان آراکان با تحمل سختی‌های فراوان تلاش برای مهاجرت غیر قانونی به دیگر کشورهای منطقه داشتند که در این بین بسیاری از آنان در بد‌ترین شرایط ممکن جان سپرده‌اند.

در یکی از این موارد گارد ساحلی کشور تایلند چند صد مهاجر مسلمان میانماری را با لنج‌های بدون موتور، آب و غذا در میانه اقیانوس هند‌‌ رها کرده‌اند که باعث مرگ و میر بسیاری از آنان در میانه اقیانوس از فرط گرسنگی و تشنگی شده است. علاوه بر آن بسیاری از این مهاجران در زندان‌های کشورهای منطقه به سر می‌برند. با تمام این اوصاف مسلمانان میانمار ترجیح می‌دهند تا در میانه آب‌های اقیانوس جان بدهند اما شرایط بد زندگی در کشور خود را تحمل نکنند.

چنین وضعیت اسفناکی در ماه‌های اخیر با تنش‌های مذهبی میان بودائییان و مسلمانان این کشور همراه شده است. مطابق با اخبار رسیده چندین هزار مسلمان میانماری در منطقه آرکان تا کنون بطرز وحشیانه‌ای توسط افراطیان بودیست به قتل رسیده‌اند و نیروهای پلیس نیز تنها شاهد این قتل عام بوده‌اند. این در شرایطی است که دولت میانمار مانع از حضور خبرنگاران خارجی و نمایندگان نهادهای بین المللی در منطقه آراکان شده است.

عامل هولوکاست مسلمانان میانمار

دانشجویان ایران: مردم مسلمان میانمار بدست بوداییان افراطی و به فرمان «دالایی لاما» به طرز وحشیانه‌ای کشته می شوند.

آنچه در میانمار به عنوان یک نسل کشی در حال وقوع است و از سوی رسانه های غربی در یک بایکوت خبری به سر می برد را باید در رابطه با دالایی لاما؛ رهبر بوداییان و همکار سازمان جاسوسی آمریکا بررسی کنیم.

تبت، سرزمین مقدس بودائیان و مرتفع ترین منطقه مسکونی جهان است، که از آن با نام "بام جهان" نیز یاد می شود، در جمهوری خلق چین و در مرز هند واقع شده است. پایتخت سنتی تبت، شهر لهاسا است که اکنون مرکز استان تبت چین است. اداره امور این سرزمین، که معمولا تحت حمایت چین بوده، از قرن هفدهم به بعد بر عهده رهبر مذهبی بوداییان تبتی بود که عنوان «دالایی لاما» را دارد.

«تنزین گیاتسو»؛ چهاردهمین دالایی لاما تبت است که در سال در سال ۱۹۳۷ به عنوان کسی که روح بودا در او حلول کرده، معرفی شد! از همان سن و بر پایه خرافات رایج بودیسم، بر تخت سلطنت موروثی تبتی ها تکیه زد و در پانزده سالگی هم به عنوان رهبر تشریفاتی دولت تبت برگزیده شد. «دالایی لاما» در بیست و چهار سالگی، به تحریک غرب و برای تثبیت حکومت خودمختارش، تبتی ها را به شورش علیه حکمرانی چینی ها فراخواند، اما در حالی که هزاران تبتی در نبرد با سربازان چینی جان می دادند، از ترس جانش، به هند گریخت و از دولت دهلی تقاضای پناهندگی سیاسی کرد.

در سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ (2001-2007 م)، چهار دیدار محرمانه «دالایی لاما» با رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید فاش شده است؛ سلسله ملاقات هایی که برای پیشبرد کودتاهای مخملی در جهان انجام می گشت که نمونه آن، کودتای نافرجام در برمه-میانمار- (موسوم به انقلاب زعفرانی) است. «دالایی لاما» در پاییز ۱۳۸۶ (2007 م)، از دست جرج دبلیو بوش، بالاترین نشان ایالات متحده را دریافت کرد. در مراسم اهداء این نشان عالی، رئیس جمهور جنگ طلب آمریکا وی را «نماد جهانی صلح و بردباری» خواند، اما بودیست های واقعی او را «گزینه معنوی سازمان جاسوسی سیا در انقلاب های مخملی» می دانند.

دالایی لاما در ایران نیز، برای نخستین بار در ۶ تیرماه ۱۳۸۵، توسط روزنامه «اعتماد ملی» معرفی شد و با هدف تبلیغ «معنویت سکولار» و «عرفان های آمریکایی» گفتگوی تبلیغاتی مفصلی از وی منتشر شد. روزنامه «کیهان» در ۲ بهمن ۱۳۸۶ با انتشار عکس ها و اسنادی فاش کرد که لاما با «کارل گرشمن»، رئیس «بنیاد اعانه ملی برای دموکراسی» و از رهبران «سازمان جاسوسی سیا»، نشست های منظمی را برای پیشبرد کودتاهای مخملی برگزار می کند.

بوداییان میانمار نیز ارتباط عمیقی با دالایی لاما دارند و خود را مطیع آن می دانند و کشتار جمعی مسلمانان توسط آنها که یک نسل کشی تاریخی می باشد را در بایکوت کامل خبری رسانه‌های غربی به انجام می رسانند. این اتفاق که محدود به یک نزاع فرقه‌ای نبوده، در راستای فرامین آمریکا به دالایی لاما و تلاش دولت میانمار برای اصلاحات مد نظر امریکا، پس از سفر کلینتون به این کشور اتفاق افتاده است.

دولت میانمار که به نقض حقوق بشر علیه تبتی ها متهم بود با وضع قوانینی بر ضد مسلمانان این کشور فشار را بر آنها تنگ کرد. ورود کلینتون و دیدار با رئیس جمهور این کشور شروعی بود بر فشار بیشتر بر مسلمانان. پس از این دیدار تین سین؛ رئیس جمهور میانمار در یک سخنرانی اعلام کرد: "مسلمانان روهینگیا باید از کشور اخراج و به اردوگاه‌های پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند."

دولت میانمار همچنین به صورت رسمی دستور داد که مسلمانان دیگر حق بنا کردن مساجد جدید یا ترمیم مساجد قدیمی را ندارند. همین مصوبه کافی بود تا افراطیون بودایی و هندی نزدیک به ۷۲ مسجد را ویران کنند. خشونت‌ها به دنبال حمله به یک اتوبوس حامل مسلمانان در استان راخین کلید خورد و ‍پس از آن از ابتدای فوریه گروه‌های افراطی بودایی، با حمایت و همراهی پلیس و ارتش دست به کشتار گسترده و آتش زدن دهکده ها و مساجد و فراری دادن مسلمانان زدند. دولت میانمار در اقدامی هماهنگ از ورود گروه های امدادی و رسانه های بین المللی به این منطقه جلوگیری کرد و در سکوت مجامع بین المللی نسل کشی گسترده آغاز شده است که برخی رسانه ها آن را هولوکاست واقعی مسلمانان نامیده‌اند.

مسلمانان کشور میانمار (برمه سابق) در جنوب شرقی آسیا از سال 1982 حتی به عنوان تبعه کشور خود حساب نمیشوند و از حداقل حقوق شهروندی نیز محرومند! مسلمانان میانمار که عمدتا در منطقه آراکان (راخین) زندگی میکنند و جمعیتی در حدود هشتصد هزار نفر در این استان دارند ، به نام مسلمانان روهینگیا معروفند.

اسلام در این سرزمین پیشینه طولانی دارد و مسلمانان منطقه دارای حکومت محلی خودمختار اسلامی بوده اند و تا سال 1936 یعنی سال اشغال میانمار توسط انگلستان ،زبان فارسی، زبان رسمی ایالت آراکان بوده است.

اخیرا بودایی های افراطی که در پی بیگانه نشان دادن مسلمانان هستند سابقه حضور مسلمانان روهینگیا را مربوط به دوره حضور انگلیسی ها یعنی کمتر از یک قرن پیش معرفی میکنند و مسلمانان نیز با شعار:

Rohingyas are not British Era Settlers(روهینگیایی ها مهاجران عصر بریتانیا نیستند) ،

به پیشینه تاریخی حضور خود در منطقه تاکید میکنند.

      سکه های مربوط به حکومت خود مختار اسلامی در آراکان و بنگال مربوط به حدود پانصد سال پیش

و اما امروز ، در میان سکوت جامعه بین الملل، گروه های تندروی بودایی (مانند گروه ماگ) و دولت میانمار در حال پاکسازی قومی مسلمانان، به وحشیانه ترین شکل ممکن هستند.رئیس جمور میانمار "تین سین" رسما اعلام کرده است که جمعیت هشتصد هزار نفری مسلمانان روهینگیا را قومیتی خارجی میداند که باید یا در اردوگاه های آوارگان متمرکز شوند و یا اخراج شوند. دولت میانمار به گروه های امدادی و رسانه های بین المللی اجازه دسترسی به منطقه آراکان را نمیدهد . خانم آنگ سان سوچی برنده میانماری جایزه صلح نوبل و مخالف دولت هم که بسیار مورد توجه امریکایی هاست درباره تصفیه قومی مسلمانان سکوت کرده است.

رئیس جمهور میانمار در کنار هیلاری کلینتون

سوچی در کنار هیلاری کلینتون

گروه های افراطی بودایی ،گاهی اوقات حتی همراه با پشتیبانی پلیس و ارتش به کشتار و آتش زدن دهکده ها و مساجد مسلمانان میپردازند.

محمد نصر از فعالان برمه اى در این باره گفت: شبه نظامیان بودایى تندروى "ماگ" بیش از 20 روستا و 1600 منزل را ویران کردند و هزاران نفر را از خانه و کاشانه خود راندند. آنها جلوى چشم ماموران ناتوان دولت، روستاهاى مردم مسلمان را به آتش کشیدند.

نصر افزود: مسلمانان اقلیم اراکان، به خاطر این حادثه مجبور شدند با هر گونه کشتى اى که به دستشان رسید، از برمه بگریزند و در سطح وسیعى به بنگلادش پناهنده شوند. اما دولت بنگلادش بعضى از آنان را به سرزمینشان باز گرداند. زیرا تعداد پناهندگان به بیش از 300 هزار نفر رسید.

«شیخ عبدالله المعروف» یکی از رهبران دینی در برمه گفت: مسلمانان برمه در میان سکوت کشورهای مسلمان کشته می شوند، هیچ ملتی تاکنون این گونه در میان این همه خونسردی و سکوت بین المللی و بی خیالی دولت سرکوب نشده بود.

كريس لوا، از فعالان حقوق مردم روهینگیا از بالا گرفتن تهديدهاي جديد عليه مسلمانان برمه اظهار نگراني مي‌كند. بر اين اساس، مسلمانان پناهجو در نزديكي مرز بنگلادش از روزها پيش بشدت از سوي سربازان برمه‌اي مورد حمله قرار مي‌گيرند و نيروهاي امنيتي به بهانه حالت فوق‌العاده آشكارا به بازداشت گروهي جوانان اقدام مي‌كنند و در مواردي زنان را مورد تعرض قرار مي‌دهند.

سازمان ملل، مسلمانان روهینگیا را به عنوان یکی از اقلیتهایی که متحمل بیشترین مشکلات و رنجها در تمام جهان هستند معرفی کرده است.طبق گزارش سازمان ملل تنها در موج اخیر حملات بودایی ها به مسلمانان 90 هزار نفر آواره شده اند.

در این اواخر نیز برنامه های زیادی برای نابودی نسل مسلمانان در دولت در حال اجراست که می توان به قانون ممنوعیت ازدواج زنان قبل از 25 سالگی و مردان تا قبل از سن 30 سالگی اشاره کرد. علاوه بر تمام اینها برای ازدواج کردن باید از اداره امنیت این کشور گواهی خاصی گرفته شود که گرفتن آن تنها با شرایط خاصی داده می شود. هدف از تمام این برنامه ها این است که به مسلمانان فهمانده شود که در این کشور هیچ گونه حقی ندارند.

در میانه اوضاع ناامن سیاسی، بوداییان فرصتی پیدا کردند تا کارهایی انجام دهند که منجر به انهدام و از بین بردن مسلمانان و توهین به مقدسات و شعائر دینی آنها شود. دولت دستور داد که مسلمانان حق ندارند مساجد جدید بنا کنند یا مساجد قدیمی خود را ترمیم کنند و با استناد به همین قانون نزدیک به 72 مسجد را ویران کرد. از ابتدای فوریه سال گذشته گروه هایی از بوداییان اقدام به سوزاندن روستاهای مسلمانان و کشتار و فراری دادن آنها کردند و در این راه حدود 500 کشته و 2هزار مجروح بر جای ماند.

شما را به دیدن تصاویری از وضعیت اسفبار مسلمانان میانمار دعوت میکنم ، تصاویری که خود به بهترین وجه گویای تاریخ خونبار این مردم بی دفاع در میان بی تفاوتی های جهانیان است.پیشاپیش از دلخراش بودن بعضی عکسها پوزش میطلبم ولی چاره ای جز نشان دادن حقیقت ماجرا نیست.

و در آخر حدیث شریف حضرت محمد(ص) را یاد آور میشوم که فرمود :

مَنْ اَصْبَحَ لا يَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمينَ فَلَيْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادى يا لِلْمُسْلِمينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ

هر كس صبح كند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نيست و هر كس فرياد كمك خواهى كسى را بشنود و به كمكش نشتابد، مسلمان نيست.
كافى، ج 2، ص 164، ح 5.

 منبع:رحما